Messincır Müdür…

Müdürlük mühim bir makamdır.
Hele ki İl Müdürlüğü çok daha mühim bir makamdır.
“Liyakat”in olmazsa olmaz olduğu makamlar.
Bizde mumla aranan, hatta aranmayan(!) “liyakat”.
Makam ve vazifeye göre adam seçme sanatı liyakat.
Bizde adamına göre makam belirlendiğinden pek alışık değiliz.
İnandığımız gibi yaşamadığımız için ne yapıyorduk?
Yaşadığımız gibi inanmaya başlıyorduk.
Makamına göre adam seçmeyi beceremediğimizden;
Adama göre makam ayarlaması yapmaya başlıyoruz.
Başarılı oluyorsunuz yetmiyor…
Sınavlarda yeterli puanı alıyorsunuz yetmiyor…
Vatanınızı, milletinizi düşünüyorsunuz yetmiyor…
Allah korkusu ile işinizi layığı ile yapıyorsunuz yetmiyor…
İş arayan birisi başvuru yapmadan önce ne yapıyor?
Kendisinin bu işi lâyıkı ile yapacağını iknaya çalışmıyor.
Bir “şefaatçi” var mı diyor?
Şefaat güzel bir kavram olsa da burada o anlamda değil.
Torpil, rüşvet, adam kayırma, dayı, arka, sırt vs vs…
Partiden bir tanıdık bulmak gerekiyormuş mesela.
İş arayan herkes öyle diyor, iş bulanlar da.
“Partide bir dayınız varsa işiniz tamamdır” sözünü duydunuz mu?
Falan kuruma işçi alınacakmış da liste partiden gidiyormuş,
İşkur’a yapılan başvurulardan önce başka bağlantılar kuruluyormuş.
İşkur da listeyi bu bağlantılar neticesinde belirliyormuş.
Benim daha çok ihtiyacım var, ben daha yetenekliyim lafları boş.
Müftülükler bile böyle eleman aldıktan sonra başkasına ne denir ki?
Bu duruma öyle alıştık ki tepki bile gösteremiyoruz.
Eğer parti ve kurumlar böyle yapıyorsa Allah belalarını versin…
Yapmıyorlarsa benim belamı versin…
Adalet’in içini boşaltınca kabuklusu ile bu kadar oluyor.
Alt çalışanlarda bu süreç yaşanıyorsa üst birimler farklı mıdır ki.
Bir il müdürü belirlemek için nasıl kriterler vardır mesela?
Bir milletvekili tanımak yeterli midir yoksa bakan mı tanıdık olacak?
Bakan tanıdığı olan vekil tanıdığı olanı döver mi?
Cemaat bağlantısı olayını bitirdik mi?
Yoksa diğer cemaatler de bu durum devam ediyor mu?
Benden olsun da çamurdan olsun zihniyetini sürdürüyor muyuz?
Sağlık il müdürlüğünde çalışan bir teknisyeni düşünün.
Bir ilçe belediye başkan yardımcılığı görevine getiriliyor.
Ardından bir okulda müdürlüğe başlıyor.
“Yok canım, daha neler” dediniz galiba?
Olabilir mi böyle bir şey?
Bizim ülkemizde böyle bir şey olmaz der miyiz gönül rahatlığıyla?
Bu durumu izah edecek bir yetkili var mıdır acaba?
Bir il müdürü düşünün şimdi.
Yöneticilik yaptığı kurumun her şeyinden sorumlu.
Çalışanından, işleyişinden, binasından, hizmet alanlarından.
Şikâyeti olanı da dinlemek zorunda, talebi olanı da, önerisi olanı da.
Çalışanları sekreterinden randevu istediklerinde vermiyorsa…
İş çıkışında görüşmek istiyorlar ama görüşemiyorlarsa.
Telefon ettiklerinde şu anda müsait değil cevabını alıyorlarsa.
E canım, koskoca müdür işçi parçasıyla mı görüşecek yani.
Aynı müdüre Messenger’dan mesaj atar ve randevu isterseniz.
Hemen veriliyor ama cinsiyetini söyleyemem.
Diğer cins alınmasın diye…
Lakin randevu saati gelip işçi olduğunu anladığında da;
Ben doçentlerle, profesörlerle, doktorlarla görüşüyorum;
Sizlerle vakit kaybedemem deyiveriyor.
Ben mühim(!) bir adamım diyor anlayacağınız.
Sonra da işçi parçalarını kuruma aldırdığı kardeşine havale ediyor.
Kardeşi, kardeşinin hanımı…
Bu durum tam “Aile İl Müdürlüğüne” dönmüş…
Aile İl Müdürlüğü demişken…
…