Türk bir duruşun sıfatı dünyada, bir ırk adı değildir. Aleyhisselam'ı özünden anlamış, ahlakta abideleşmiş insan evladı insana Türk dediler. Osmanlının son dönemi Türk'ün zilletidir ve Osmanlı devleti Türk duruşunu bozduğu için yok oldu. Türk devletsiz kalmaz, ama duruşundan ırak düşerse devleti tarumar olur. Osmanlı'ya toz kondurtmayanlar esasta gaflet ve dalaleti mi yüceltme sevdasındalar bilemem ve bu yeni Osmanlıcılık sevdası ile ahlaki olgunluğa bir set mi olmak isterler esasta, endişelerim var. Meşveretten adaletten ahlaktan azade bir yönetim Türk'ün düşmanının arzusudur.
Yok öyle ahlaki zaafiyeti perdeleme teşebbüslerini itaat kültü ile yutturmaya yumulacak göz.
*
Onda olmayan sıfat ve vasıfları, sırf bir ihtiyaçtan ona giydirdiğin bir gün kendi olarak gözüne göründüğünde kaç milyon hücren aynı anda ölüyor, biliyor musun?
Baktığınca değil gördüğünce kabullenmeli. Az olsun öz olsun senin olsun. Zamanı gelince de akışına bırakmak lazım, kasıp durmamalı ki kasılıp kalınmasın.
Hiç bir şeyimiz değerli değil, değer vermedikten sonra biz ve insan kendini zavallılaştırdıkça değer kazanmaya çalışan bir varlık. Bir beklentisi var: Ona değer gördüğü kişiler ’iyisin’ , ’hoşsun’ desin. Bilse, değer gördükleri de aynı tezgahın yan dokumaları, belki kendi zavallılılığını onların aynasında seyreder.
Sen iyiysen iyisin. Senin iyi olma ölçütün falan olmamalı. Falan kendini iyi hissetmek için sana iyi hissettirendir. Sen kötü olamazsın. Sana kötü diyenler kendi iyilikleri için seninle çelik çomak oynayanlardır. Şimdi bırak şu ideal insan ayaklarını da olduğun insan olarak yaşamdan ne koparabiliyorsun ona bak.
Sanal sermaye gaz gibidir. Bir pohpoh ile gelen bir fıs ile çıkar. Bakide sen sana kalırsın. Bencillik bir ölçüde iyidir. Kendini iyi hissetmen için onu sanallaştırmamalısın. Olmadığın kadar iyi hissettiren senden çarpan gaspçıdır, olduğundan kötü hissettiren de öylece...
Kim sana sen olarak muamele ediyor, ona bak derim; ama öylesi de tatsız tutsuz yemek gibi değil mi? İlgini çekmiyor. Çünkü formatın civarınca. Civarda ne gördüysen onu talep ediyorsun. İşte bu nedenle sürü sürü doğup yığın yığın gömülüyor zamane insanı. Bir farkın olsun istiyorsan kendini fark et, yeter.
*
81 veya 82 Evren, Kayseri'ye gelmişti. Tüm okulumuzu, karşılama için eski terminal önüne sıraya dizmişlerdi. Bendeniz sıradan çıkıp, Sivas çevreyolu üzerinden, alt geçide doğru giderken, konvoyu geldi ve Evren sağı solu selamlayarak tam önümden geçerken arabası yavaşladı, bana seslendi, nereye gidiyorsun dedi. Eve gidiyorum dedim. Baktı baktı ve bir şey diyemedi. Arabası yola devam etti. Bekledi ki koşacağım eline kapaklanacağım. Bendenizse çantamı sallaya sallaya oralı olmadan yoluma devam etmiştim. Allah, o gün beni aziz kıldı, insallah zamane gençlerimizde de mevkiye, makama, variyete künde atmayanlar çoğalır.
*
'İlk göz ağrım"
Anadolu'da savaşa gönderdiği eşinin, yavuklusunun, evladının arkasından ağlamaktan, göz pınarları kuruyup, gözlerine ağrılar giren o kahraman kadınların dilimize armağanlarıdır.
