Erdoğan ESEN

Sevgi ile büyütmek

Erdoğan ESEN

Çağımız öyle bir hale geldi ki her an kan donduran haberler duymaktan korkar olduk. Görülen davalar yok artık dedirten cinsten.
İki birey bir araya gelip bir yuva kuruyor, yuvalarını taçlandırmak için bir çocuk sahibi oluyorlar. Baktığın zaman ne güzel bir tablo öyle değil mi? Anne-baba-çocuk hatta çocuklar… Keşke çocuk sahibi olmayı istemek hatta olmak kadar onların sorumluluklarının da farkında olsak öyle değil mi? Bir çocuğu yetiştirmek zor zanaat evet ama çocuğun yetiştiği ortamı huzurlu tutmak bunun bilincinde davranmak neden bu kadar zor? Evladımızla akşam işten geldiğimizden neden ilgilenmeyiz? Bizler televizyon ve telefon karşısında dinlenmeye, dertlerimizi, tasalarımızı geride bırakmaya çalışırken dünyaya getirdiğimiz çocuklarımızı o dipsiz kuyuya neden iteriz. Çocuklarımızın da eline telefonları veriyoruz. Evet iletişim çağındayız, bu belki de çağımız ciddi anlamda gereği haline gelmiş halde olabilir ama bu gerçek çocuklarımızın bilinçsizce telefonu, interneti kullanmasına müsaade etmemiz gerektiği anlamına gelmiyor.
Sizin eksik bıraktığınız o sevgi ve ilgiyi çocuklarımız doğruyu-yanlışı seçemediği, “ergenlik” olarak bilgimiz zamanlarda başka yerlerde arıyor. Bunun birçok örneğini yaşıyor ve şahit oluyoruz. Duyduğumuz şeyler bizleri üzmekten başka doğruları da peşinden getiriyor. Çocuklarımızla ilgilenmemiz gerçeği gibi, sevgiden, huzurdan mahrum bırakmamamız gerçeği gibi. İlgilenmek konuşmak hatta yeri geldiğinde onlar gibi düşünmemiz gerçeğini de değiştirmiyor. Sen geçim kaygısındayken, eşinle anlaşamazken yeniden yeşeren bir hayatı karartamazsın. Eşinle anlaşamıyorsun ve boşanacaksın elbette olacak, yaşanacak fakat bunu çocuğuna doğru ifade etmen gerekmez mi? Yaşanılan olayları ona doğru lanse etmelisin, onunda psikolojisini düşünmelisin. Kendi kızgınlığın kendi hırsların onda bıraktığın hatta bırakacağın izlerin gerçeğini değiştirmiyor.
Senin eksik bıraktığını başka şekilde tamamlamaya çalışıyor. Hele ki bu ağır süreçleri ergenlik gibi çocukluk gibi dönemlerde yaşıyorsa hayatı boyunca kalacak izler bırakıyor. Hatalara dönüşü olmayan hatalara sürüklüyor çocuklarımızı. Aileler olarak bilinçlenmeliyiz. Anne baba olmak kolay fakat bir çocuk yetiştirmek onu sevgiden, saygıdan yana eksiz yetiştirmek güç olan. Bıraktığınız zaman çocuklarınızı kendi hallerine kendi dünyalarına kaçınılmaz hatalar ile kendi doğrularını yaratıp kaybolup gidiyorlar.
Sevgisizlikle başlıyor bütün kötülükler çocuklarımız için hatalar, eksik kaldığı nokta ilgisiz, sevgisiz ve saygısızlık çünkü. Doğru olmasa da girdiğinde bir yola, ilgi ve sevgi arıyor. Peşinden gelecek yanlışları umursamadan o yolda yürüyor.
Çocuklarımızı bırakmadan, onların elinden tutarak, severek, onlara saygı göstererek onlarla ilerlemeliyiz bu yolu. Yanlış yanlışı getiriyor da yetişkin olduklarında başka dünyaların insanları oluveriyorlar.
Bilinçli bireyler için bilinçli, sevginin ve saygının olduğu anne, babalar olmakta fayda var…
 

Yazarın Diğer Yazıları