YAVAŞ YAVAŞ
Nihat KURTOĞLU
İnsan olan korur emaneti, dengeyi,
Sayar büyüğünü,emmi,dayı,yengeyi,
Onurdur,göze alır bu uğurda ölmeyi,
Aksın gözlerinden sel yavaş yavaş…
Zulüm kol gezerken bunca mekânda,
İslâm’ın yok edilip, yıkıldığı bir anda,
Sen yaşama kendin için bu cihanda,
Elindeki ekmeğini böl yavaş yavaş…
Dinle gülüm ötelerden gelen daveti,
Bilal dahi onda buldu insanlığı, izzeti,
Terkeyleyip de malı, mülkü, lezzeti,
Hakk’a giden yola gel yavaş yavaş…
Dünya sana muhtaç,sen de Allah’a,
Kim bilebilir ki, çıkar mısın sabaha,
Uy Rabbinin emrine, kavuş felaha,
Mazlumun göz yaşını sil yavaş yavaş…
İslâm kulum derdim dağlardan büyük,
Yüklenmiş omuzuma semadan bu yük,
Cümle âlem bîtab olmuş, harabe höyük,
Yaratan’ın kıymetini bil yavaş yavaş… 