SONSUZLUĞA ÇAĞRI
Nihat KURTOĞLU
Sen sandın ki, dünya ebedî bir han,
İnsanı ölümsüz, Âlem ise bir vatan,
Yaratan dilemiş, çetin bir imtihan,
Ne yazık ki, geç kaldın anlamakta,
Ebedi dünyaya güneş doğmakta…
Deryalar mürekkep, ormanlar kalem,
Sayamaz hikmetin, ben nerden bilem,
Bu dünya zindandır, dolmadı çilem,
Anladım tek çare Hakk’a varmakta,
Nefis ile şeytana zincir vurmakta…
Utan, yaşadığın şu hayattan utan,
Bu muydu kavlimiz, nerede atan?
Uğrunda can verdi, toprakta yatan,
Bedenleri yıkıldı, ruhları ayakta,
Öyle muammâ ki, zor anlamak ta!...
Bu değil ki kaderin, inan bu değil,
Gel anla da hakikatı, önünde eğil,
Geç kalma ebedi yurt burası değil,
Ötelerin ötesinden Hak çağırmakta,
Ebedi âleme güneş doğmakta!...
İslâm kulum gayri pulu nideyim,
Bırakın menzil-i maksûda gideyim,
Hakk’a kavuşunca şükür edeyim,
Artık yalan dünya beni boğmakta,
Ebedi aleme güneş doğmakta!..
İslâm GÜLİSTANLI
