Son zamanlarda sıkça yaşadığımız iletişim kazalarından olsa gerek, yaklaşım biçimlerimiz, iletişim dilimiz üzerine çok fazla takılır oldum.
Zihnimizin emek vermeden dilimize gönderdiği cümleler, karşımızdakinin algı kanallarında nasıl bir anlam bulur. “Senin ne söylediğin değil, karşınızdakinin ne anladığı” burada karşımıza çıkıyor.
Dünya görüşümüz, olaylara bakış açımız ne olursa olsun, toplumsal ilişkilerde nezaket ve letafet dili sürdürülebilir kardeşliğin devamlılığı için tercih edilen yöntem olmalı.
Karşımızdakinin vicdanına, yüreğine ulaşmak, yani yürekten yüreğe köprü kurmak istiyorsak “ ben dili” yerleşik ana dilimiz olmalı.
Nezaketle süslenmiş, letafetle seslendirilmiş maksadı ifade biçimi, muhatabına ulaşmakta zorluk çekmeyecektir.
Özellikle toplumda belli bir misyonu olan, göz önündeki kişilerin çok daha fazla bu hassasiyetlerle donanım kazanması gerekir. Kendimize ve çevremize farkındalığın daha yüksek seviyelere taşınması için ciddi gayret sarf etmeli. Hali hazırdaki yöntemlerin sonuçlarını değerlendirirken kazandırdıklarının ve kaybettirdiklerinin sağlamasını titizlikle yapmalı.
“Ne yapayım ben buyum, böyle kabul edeceksiniz, herkesi memnun edemezsin, sen anlamıyorsan senin sorunun” gibi yaklaşımlar, misyon sahibi insanın tutumu olmamalı. Bu tutum karşı tarafta refleks geliştirir, incitici olur, tartışmaya yol açar, uzaklaştırır.
Maksadı anlatmanın birçok yolu, yöntemi var. Bilmiyorsak öğrenmeli, gerekiyorsa profesyonel destek alınmalı.
Amaç üzüm yemekse, bağcıyı dövmekten vazgeçmek gerekmez mi? Sürekli bağcıyı incitiyorsak, amaç hala üzüm yeme saflığını koruyabilir mi?
Olaylara kendi merkezimizden çıkıp bir dış gözlemci sıfatıyla da bakmak, eminim kişisel gelişimimize artı değerler katacaktır.
Bu yazıyı yazarken defalarca düzeltme yaptım. Yazdım sildim, yazdım sildim….
Mesajın karşıda nasıl anlam bulacağını düşünmek, mesajın kendini anlatmaktan daha büyük titizlik gerektiriyordu zira…
Kısacası; üslup sorunumuz var ve bunu acilen düzeltmeliyiz.
Allah kullarına diyor ki, ‘’evet, sizin bir yeteneğiniz var. Bu yeteneğinizi birbirinizin gözünü çıkarmakta kullanmayın. Birbirinize yardımda kullanın.' (Sadettin Ökten).
