Yavuz Hırsız Bayram Mesaisinde

Hiç kimse "Niye çaldı?" diye sormuyor. Hep acıtasyon...
Kimisi, 3×4 beton bir yere yatırıldığını,
Kaldığı yerin hiç güneş görmediğini, Annesinin çok üzüldüğünü,
Babasının kahrolduğunu, Eşinin perişanlığını,
Kızının ilk kez babasız bayram geçirdiğini anlatıyor...
Sanki cezaevi ilk kez keşfedilmiş, sanki insanlık ilk defa birini cezalandırıyormuş gibi...
Anlatıyor, anlatıyor, susmuyor...
560 milyarın ne olduğunu,
MASAK raporlarını,
Milyon dolarlık villaların nasıl hileyle alındığını,
Para kasasının neden kaçtığını soran yok.
Allah kimseyi düşürmesin elbet...
Ama kamu malını çalan ödüllendirilecek değil ya!
Yetim hakkı yiyene "Yarasın!" diyecek değiliz ya!
Elbette mahrum kalacak dünya nimetlerinden.
Çalanların, hırsızların, yolsuzların
Beş yıldızlı tatil köylerinde ödüllendirilmesini bekleyecek değiliz ki. Ayrıca;
Ben anlamıştım onun cüretkârlığını,
Fatihin Türbesine atarken gördüğümde tekmesini...
Aslında O kabrinde uyandırmış Sultan Mehmet’i
Fatih kim bu ebleh dedi?
İstanbul’u kıyamete kadar fetih etmedim mi?
Sonra evlatlarından çağırdı Akın Gürlek’i
Evladım buraları size ben yurt yapmadım mı?
Kabrimde beni uyutmayan münasebetsiz kim?
Sorasın derhal hesabını!
Düresin hemen defterini…
Unuttu mu torunlarım yoksa beni?
İşte bu ahval ile Akın Gürlek tekmeden 1453 gün sonra aldı onu içeri.
Fatihin bir torunu olarak Akın Gürlek’in dedesine olan saygısını kutluyorum.