Hormonlar vücutta getir götür hamallarıdırlar. Ağız tadını kaybetmiş, yaşama iradesi kalmamışları bir an önce toprakla buluşturmaya, yaşama iradesi gösterenleri de ayakta tutmaya programlıdırlar. İşin özü bu kadar açık ve net. Bu sebeple yaşama arzunuzu güçlendirmeye vesile iş ve uğraşları çoğaltın, ağız tadınızı bozacak her şeyden uzak durun. Formül bu sağlık adına.
--
Üzerinde yaşadığımız topraklarda bir hak ve batıl savaşı varmışcasına kendini inandırıp, bu savaşın yılmaz neferi olduğuna şartlanmış her kişinin, şapkasını önüne koyup, hevasına mı, hakka mı hizmet ettiğini etraflıca düşünmesi akıbeti için daha hayrlıdır.
Sevgi ve nefretini şahıslara odaklayan her kişi, zaman içinde sevdiğini neden sevdiğini, nefret ettiğinden neden nefret ettiğini unutuyor.
Halbuki kusur hoş görülmeyen idi ve fazilet sevilen...
Sonra bir bakıyorsun, kişi kusur küpü olmuş ve bu şartlanmışlık ile o dibine kadar seviliyor. Kişi sevilen vasıflar ile donanmış ve nefretin temeli sakat olduğu için ona ısrarla bir hoşnutsuzluk devam etmede...
Hakkın ve batılın üstünde ayan beyan toplandığı insanlar kalmadı. Aklımızı başımıza alalım ve sevgimiz hakka, öfkemiz batıla olsun. Şahıslara değil...
Aksihalde dün sıfatından sevdiğimizin bugün haltında da yanında oluruz ki, işte o gün harap olduğumuz gündür.
Geçmiş olsun.
--
Hukukun (Kanunun değil) haksızlık olarak nitelediği ile vasıflanmış birini bir insan neden yere göğe sığdırmaz?
Bir idarecinin en ihtiyaç duyduğu kişi, onu pohpohlayan, yere göğe sığdıramayan kişi değil; hatasını, ayıbını, haltını ona çekinmeden söyleyen kişidir.
--
İnsanın, tenkitçisine duyduğu hoşnutsuzluğu çiğliğinin, övgücüsüne rağbeti ise aptallığının eseridir.
Olgunluk, tenkitçi ve övgücüye değil, tenkit ve övgünün içeriğine itibar etmektir.
Övgü isabetli ise, hamd ile övülen hale devam; tenkit isabetli ise hatayı terk ve hali ıslah aslolandır.
Yöneticilerin ve devletin kutsal olmadığı, hukuk ilkelerinin hakim olduğu bir ülke istemek hukukçu olmanın ön şartıdır.
Bu ülkede iktidara gelen her hükümetin asli tek vazifesi milletine hizmet etmektir. Bunu hakkını vererek yapmaya mecbur ve vazifeli olanların, bunu yapma iradesi sergilemeleri ile, bu millete lütufta bulundukları zehabına kapılmaları aymazlıktır ki, bunu yapmayanlara dair söylenecek çok söz israftır. Tek kelime yeterlidir: İhanet...
--
İslam'a göre, 'La ilahe illallah'ın derinliği, yargıçlığı Allah'a tahsis etmektedir.
Cümlenin anlamı şu:
Allah'tan başka yargıç yoktur!
Bir insan, yargısı ile, kendini ya da gayrını mahkum veya masum ilan ederse, 'La ilahe illallah' davasını zora sokmuş oluyor.
Buna karine oluşturalım:
Bir beşer hüküm yetkisi onda olmadığı halde, hakim sıfatını iddia ile, bir meselede mesele muhataplarını yargılayarak suç ve suçlu tahsisine girer ve hatta ceza infazına koyulursa tahterevallinin bir ucuna da aslında zatını oturtmuş oluyor.
Kaide:
Kişi bütün kanunları ezbere bilse, -hüküm hakkı ona verilmedikçe- hiçbir hüküm veremez.
Şerhli beyanı: Yargıçlığı Allah'a değil, kendine munhasır kılan/aitleştiren 'La ilahe illallah'ta sorunlu bir konum tercihlemiştir.
Bu en çok, en dindar olanlarda gözlemleniyorsa üstelik ve en din ile ortada olanlar, Allah'ın adıyla onu bunu, arada sırada da kendini yargılıyor ve tanrı heveslerini bununla gideriyorlarsa ve bunların cehennemi de varsa üstelik ve kendi cehennemlerine dilediklerini koyuyorlarsa, O'nun cennetinden mahrum etme pahasına... İş büyüktür tek kişilik hesapta...
İslam'a göre yargıç değiliz... İşin hesap kitabı da bizi ilgilendirmez.
Hükümler Allah'a havale; ama şu kadarını söylemem kendi adıma gerekiyor:
Emelince/idrakınca olmayana zorlayan, dayatan, söven, cezalandıranlar sahte tanrı tiyatrosunun figuran putcuklarıdır. O sahnede oynayanlar, ötelerdeki hallerini düşünmeliler. O düşünce, yargıçlık hevesini silip süpürecektir diye umuyorum.
--
Petrol varil fiyatı bu raddeye düşmüşken Tuz Gölü altında oluşturulan depo ve benzer her deponun petrolle doldurulması stratejik önemi haiz değil midir? Kanımca virüsçü Çin şimdi tam da bunu yapmaktadır ülkesinde.
SON
DAKİKA
