Eski siyaset anlayışında liderler ve bazı siyaset adamları omuzlara alınır ve şehre girişlerinde develer, sığırlar, koçlar kurban kesilir, ortalık kan gölüne dönerdi.
Omuzlara alınmayı en çok seven liderlerden biri Süleyman Demirel’di. Erdal İnönü ise bu tablodan hiç hoşlanmaz, uzun bacaklarını iyice gererek partililerin aşırı sevgi gösterisinden kurtulurdu.
Tansu Çiller Başbakan olduğunda ise bazı partililerin “hiç kadından lider olur mu? Onu şimdi nasıl omuzlarımıza alacağız?” diye serzenişte bulundukları rivayeti yaygındı.
“Yeni Türkiye”yi inşa etmesi beklenen ve vatandaşların büyük çoğunluğunun teveccühlerini kazanan AK Parti döneminde bu tür “eski Türkiye” manzaralarını görmek istemiyoruz vesselam! Artık son bulsun, çünkü alana da aldırana da yakışmıyor!
