Şair İbrahim Şahin Geleneksel Dadaloğlu Şiir Yarışmasında 3.oldu

TÜRKİYE YAZARLAR BİRLİĞİ KAYSERİ ŞUBESİ ÜYESİ OLAN GAZETEMİZ YAZARLARINDAN ŞAİR-YAZAR İBRAHİM ŞAHİN 3.’LÜK ÖDÜLÜNE HAK KAZANDI

Kayseri Büyükşehir Belediyesi’nin bu yıl düzenlediği ve ülke genelinden binlerce şair ile yoğun bir katılımın olduğu 5’inci Dadaloğlu Şiir Yarışması’nın sonuçları belli oldu.

Jüri üyelerinin titiz değerlendirmesi sonucunda dereceye giren 6 şiir belirlendi.
5’inci Dadaloğlu Şiir Yarışması’nda birinci, ikinci ve üçüncü ile 3 adet mansiyon derecesini, Kayseri Büyükşehir Belediyesi Genel Sekreter Yardımcısı Serdar Öztürk, Kültür ve Sosyal İşler Daire Başkanı Salih Öz Göncü’nün de yer aldığı seçici kurul belirledi.  

Seçici kurulda ülkemizin yetiştirdiği ve her biri alanında çok saygın bir yere sahip olan seçkin edebiyatçılarımızdan Prof. Dr. Mehmet Narlı, Prof. Dr. Nurullah Genç, Prof. Dr. Ömür Ceylan, Ali Günvar, Ali Ural, Hayati İnanç ile Vedat Ali Tok ve Yavuz Bülent Bakiler ’de yer aldı.

Jüri tarafından yapılan değerlendirme neticesinde;

Birincilik derecesini, ‘Yüzün Gurbetin Göğüdür’ adlı şiiri ile Şanlıurfa’dan Ramazan Aşar elde etti. 

İkincilik derecesini ‘Diyar-ı Gurbetteyim’ adlı şiiri ile Aydın’dan katılan Saltuk Buğra Bıçak alırken, 

ÜÇÜNCÜLÜK DERECESİNİ İSE DUMANSIZ YANGIN’ ADLI ŞİİRİ İLE KAYSERİ’DEN KATILAN İBRAHİM ŞAHİN KAZANDI.

MANSİYON ÖDÜLÜNE HAK KAZANAN DİĞER 3 DERECE İSE ŞU ŞEKİLDE OLUŞTU; 

Dördüncü ‘Gurbet’ adlı şiiri ile Bursa’dan katılan Selami Yıldırım, 
Beşinci ‘Sor Beni’ adlı şiiri ile Malatya’dan katılan Yunus Laçin, 
Altıncı ‘Pranga’ adlı şiiri ile Ankara’dan katılan Birsen Bağcı olmuştur.

Gazetemiz yazarlarında İbrahim Şahin'i bu başarısından dolayı tebrik ediyor, yarışmada 3.lük ödülünü alan 'Dumansız Yangın' isimli şiirini sizlerle paylaşıyoruz:

DUMANSIZ YANGIN 

Mülteci bir kalp ile el pençeyim kapında 
Ne bir ses seda gelir ne de bir ışık sızar; 

Ruh gurbeti içinde her ânım bir heyelan        
Çölde susuz gibiyim, yangında kuru bir dal
Sel önünde enkazım, çakal ağzında ceylan 
Beni bu keşmekeşin pençesinden çekip al

Al ki avuçlarına, alnımdaki bu ateş
Helâk edecek beni kâbusun kucağında  
Hücrelerimde özlem,  dipsiz mağmalara eş  
Dumansız bir yangınım keşke’ler ocağında 

Ruhum bir mengenede “gel” muştusunu bekler
Kaç asır sürer söyle hüküm giydiğim hasret  
Ucu yanık mektuptur kapındaki dilekler
Dinmeyen figanlarım işler gönlüne elbet 

Maziye dair sesler uğuldarken eflak ta 
Yüreğim hayallerle demlenmiş umut solur    
Yağmalanmış bir ava dönmeden bu avlakta
Beni bu cendereden azâd eyle ne olur

Azâd et ki güneşle ben batarım her akşam 
Her gece boğazımı sıkan albastı sanki
Taşınırım sabaha hicranla sırılsıklam
Sensizlikte mum gibi eriyorum inan ki 

Nice yalvarsam reva nice çırpınsam haktır
Ruh dünyamı tarife kelamım âciz kalır
Beni böyle Mecnun’a dönüştüren firaktır 
Söyle nasıl eylesem mesafeler azalır

Ne hasta ne sayrıyım ne de senden gayrıyım
Tarifi mümkün değil düşürdüğün bu hâlin
Bir garip ferman ile ikliminden ayrıyım
İzini sürüyorum vuslat denen muhalin

Yasak ağaçtan düşmüş bir ananın kuzusu
Sürgüne hüküm giymiş babanın evladıyım
Emzirir inancımı sonsuz visal arzusu
İftirâk çöllerinde bir meczûb feryadıyım

Aşım acı ve tuzsuz, sularım mayhoş şimdi
Sırtımdaki bu kambur çatırdatır belimi
Aklım karmakarışık, yüreğim bir hoş şimdi
Müjde bekliyor gibi beklerim ecelimi

Her nereye yaslansam soluduğum gurbettir 
Menziller hep eğreti, hânumanlar eğreti 
Nefesler güneşte kar, rûhun payı fetrettir
Ömür ânın peşinde, âşiyânlar eğreti

Söyler misin, yâd eller tutkun’una revâ mı 
Revâ mıdır bir ömür yüzünden mahrum kalmak  
Cana layık gördüğün yalnız düş ve hülyâ mı 
Yapayalnız, bîçâre, umut ufkuna dalmak

Sitemkârım diyerek kırmazsın kalemimi
Bilirim merhametin adaletinden yüce
Duyarsın inancıyla dinmeyen elemimi
Dalarak maveraya iç çekerim her gece 

Yûsuf’a zından neyse ve Züleyhâ’ya saray
Sürgününe dünyâ o, odur nefes ve hayat
Kıvranır hücrelerim doğsa diye dolunay
Bahtımdan karabulut çekilip gitmez heyhât

Doldur ihsân tasını içeyim yudum yudum
Çaresizlik çiledir âşığın yüreğine 
Kerem eyle çağır da tükenmeden umudum
Vâsıl olsun meftûnun gönlünün ereğine

Her nefesim bir niyâz teveccüh umar Sen’den 
Lütfeyle de gönensin muhabbetin mâbedi
Cevr-ü cefâ etsen de tutkun’un olan bende’n
Kapının eşiğinde dilencindir ebedi 

Mübtelâ-i mâşukum, ipe çeksen uslanmam 
Baldıran versen bile şifadır der içerim
Düşürsen gözlerinden gayrısına yaslanmam
Hayat sendedir diye infâzını seçerim

Demle serâb’ın sâki, bakma yüzüme öyle, 
Kaybetmişim vahâyı kem kaderin izinde
Ne konulur kadehe bu meyhanede söyle
Sükût kol geziyorken dilbâz’ının sözünde  

Mülteci bir kalp ile kalakaldım kapında 
Ne bir ses seda gelir, ne de bir ışık sızar!…

İbrahim Şahin