ÇOCUKLARINI SIRTINDA TAŞIYAN ANNENİN FERYADI

Kocasinan ilçesi Bağdat Yenidoğan Mahallesi’nde ikamet eden aile, doğuştan bedensel engelli 12 yaşlarındaki Tuğba ve Tuğçe isimli ikiz kızlarını okutabilmek için yetkililiklerin kendilerine yardım etmesini bekliyorlar.  Daha önce kızlarını sırtında okula taşıyan anne küçük kızların büyüyüp gelişmesiyle birlikte artık kızlarını okula götüremez oldu. Tek isteğinin kızlarını okutabilmek olduğunu belirten anne Hülya İbiş, bir yıldır okula gidemeyen kızlarının biran önce okullarına kavuşmasını istediğini ifade etti.

Okulun uzak olmasına, kara kışa, soğuğa, sıcağa aldırış etmeden, yılmadan usanmadan Tuğba ve Tuğçe’yi sırtında okullarına taşıyan anne Hülya hanım, kızların büyümesiyle birlikte artık onları taşıyamaz hale gelirken bir de çocukların mahallede bulunan okuldan Ziyagökalp mevkiinde bir okula sevk edilmesi sıkıntılarını ikiye katlamış. Okul idaresi ve İl Milli Eğitim Müdürlüğü’nün de kendilerine yardımcı olmamasıyla işlerinin iyice zorlaştığını belirten anne Hülya İbiş, ‘ Bir gün ölüp gideceğim benden sonra kızlarımın kimseye muhtaç olmasını istemiyorum. Bu yüzden onların okumasını bir meslek sahibi olmasını istiyorum’ dedi.

‘çocuklarımı sırtımda taşırım ama…’

Kızlarının okumayı çok sevdiğini ancak onları okulun üçüncü katındaki sınıflarına çıkarırken düşüp yaralanmasının üzerine kızlarının da o gün bu gündür okula gitmek istemediklerini söyleyen İbiş,’  bunca zaman kızlarımı sırtımda taşıdım gücüm yetse bundan sonrada of demeden taşırım. Ancak ikisi de büyüdü okulları çok uzak, sınıfları okulun üçüncü katında çıkarıp indiremiyorum. Okulda asansör ya da engelli öğrenciler için merdiven yok. Okul idaresinden en azından zemin katta bir sınıfta eğitim görmelerini istedim ama bir yıl daha beklememi söylediler. Okula servisle götürüp getirmek istedim engelli oldukları için servisçiler alamayacaklarını söylediler.  Taksiyle götürmeye niyetlendim maddi imkânım el vermedi. Kızları sınıflarına çıkarırken düştüm dizimden yaralandım. Okumayı çok seven kızlarım o günden sonra okula gitmek istemediklerini söylediler. Neden diye sorduğumda ise ‘sen düşersen bize bakan olmaz anne’ dediler’ ifadesinde bulundu.

‘Maddi bir beklentimiz yok, isteğimiz evimize bir öğretmen’

Küçük bir gecekonduda ikamet eden aile, çocuklarının sağlıklı bir şekilde yaşayabilmeleri için büyük borçlar altına girerek evde bir dizi tadilat yaptırmış. Eve gelen devlet görevlilerinin evin çocukların kalması için gerekli sağlık koşullarını taşımadığını, bu yüzden ya daha iyi bir eve taşınmaları gerektiğini ya da kızlarından ayılmalarını söylemesi üzerine aile evi baştan aşağıya yenilemiş.  Hiç kimseden maddi bir beklenti içerisinde olmadıklarını belirten anne Hülya Hanım, ‘Devletimiz sağa olsun belli bir miktar maaş veriyor. Elimizden geldiğince kızlarımızın bütün ihtiyaçlarını gideriyoruz.  Benim tek isteğim onların benden sonra sahipsiz ve yalnız kalmamaları için okuyup kendi başlarının çaresine bakar hale gelmeleri. Kızlarımın biran önce okullarına dönebilmeleri için yetkililerden yardım etmelerini bekliyoruz.  Okula gidemiyorlar ancak evimize bir öğretmen gönderilebilirse kızlarım eğitimden uzak kalmamış olurlar’ dedi.

‘Tuğçe Doktor, Tuğba öğretmen olmak istiyor’

Okullarından uzun zamandır uzak kalan küçük Tuğçe ve Tuğba, Okullarını, öğretmenlerini ve arkadaşlarını çok özlediklerini söylüyorlar.  Okulunu ve okumayı çok sevdiğini dile getiren Tuğçe,’ okumayı çok seviyorum ama bizi taşırken anneme zarar gelmesini istemiyorum, çünkü bizimle ilgilenen ihtiyaçlarımızı gideren, her işimizi yapan sadece annem var’ diyor. Büyüyünce doktor olmak isteyen Tuğçe tüm hastalara yardım edip annesine bakmak istediğini söylüyor.  Tuğba ise kendileri gibi okula gidemeyen çocuklara yardım etmek için öğretmen olmak istiyor. Küçük kızların bir de özel istekleri var. Evde ve sokakta rahatça, annelerine yük olmadan gezmek istediklerini söyleyen Tuğçe ve Tuğba, Vali ve Kaymakamdan kendilerine iki adet akülü araba temin edilmesini istiyorlar.

Haber-Fotoğraf: Mesut Davarcı