Depremde hayatını kurtardığı Ayşe ile baba kız gibi oldular

Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat depremlerinde enkazda kalan Ayşe Güneş'in (17) elini, AFAD Kayseri Arama Kurtarma Teknisyeni, Lojistik Birim Amiri Alparslan Şahin tuttu ve bir daha da bırakmadı.

Depremde asıl istikameti Osmaniye olan Alparslan Şahin, yol üzerinde uğradığı Türkoğlu'nda Güneş'nin akrabası ile karşılaştıktan sonra yolunu Kahramanmaraş'a, Güneş'in bulunduğu kasabaya çevirdi. Güneş'in kurtarma çalışmaları sırasında depreme yakalanan ekiplerin enkazı terk etmek zorunda kalmasıyla çalışmalar durdu. Şahin ise deprem esnasında Güneş'in elini tutarak sarsıntının geçmesini bekledi. Yaklaşık 14 saat enkazda kalan Güneş, ekiplerin 7 saatlik çalışmasıyla kurtarıldı. Güneş, anne ve babasını kaybettikten sonra kız kardeşiyle birlikte Kocaeli'de anneannesi ve dedesiyle yaşamaya başladı.

Güneş ve Şahin, asrın felaketinin 2. yılında yine aynı gün Kayseri'de yine bir araya geldi.

'ANNEMİN EV YIKILMADAN ÖNCEKİ YÜZ İFADESİNİ ASLA UNUTAMIYORUM'

Deprem esnasında neler yaşadığını anlatan Depremzede Ayşe Güneş; 'Zaten deprem olduğunda ailemin öldüğünü çok net bir şekilde biliyordum. Başıma gelecekleri aslında az çok tahmin edebiliyordum. Deprem sürecinde 14 saat enkazda kaldık. Yakup abim Alparslan abi ve onun ekip arkadaşlarına çok teşekkür ederim. Bu süreçte zaten bizi yalnız bırakmadılar. Her türlü koşulda yanımdaydı elimi tuttu. Enkaz altında da konuştuk. Normal hayatta enkazdan çıkınca da seninle tanışmayı çok isterim dedim. O da gerçek oldu bu konuda sevinçliyim. Enkazdan çıktıktan sonra bir hafta Antep'te ondan sonra İstanbul'da hastanede yattım 2 ay yoğun bakım 1 hafta servis sürecim oldu. Sonra Kocaeli'nde kız kardeşimle birlikte dedemle anneannemin yanında yaşamaya başladım. Kız kardeşim de 15 yaşında. Hatırladığım kadarıyla ev sallanıyordu çekyatlar vardı karşılıklı. Sırtımı yasladım çekyat açıktı. Hepimiz ayaktaydık, aynı minderin üzerindeydik. Deprem anında annem tam karşımdaydı ve ev yıkılmadan birkaç saniye önceki yüz ifadesini asla unutamıyorum. Bir 5-6 dakika sonra amcamlar geldi kuzenlerim geldi onları duyduk. Enkazdayken, yukarıdakiler bizi duymuyor ama biz yukarıdakileri duyuyorduk. Ben bir 14 saat enkazda kaldım. Sonra Alparslan abi geldi elini falan tuttum. Enkazda konuştuk 'benim de kızım var, adı Ayşe' dedi. Bayağı konuştuk. Kurtarılmayı bekledim' ifadelerini kullandı.

ŞAHİN: 'AMCA BEN ÖLECEK MİYİM?' DEDİ, 'ÖLMEYECEKSİN KIZIM' DEDİM'

AFAD Kayseri Arama Kurtarma Teknisyeni, Lojistik Birim Amiri Alparslan Şahin ise Güneş'in elini Elbistan depreminde tuttuğunu belirterek şöyle konuştu; 'Biz esasında Osmaniye'ye gidiyorduk yolumuzun üzerinde Türkoğlu'na uğradık. Yani bir tesadüf eseri oldu. Arabamızda da malzememiz yoktu, sadece bir kesme ve ayırmamız vardı. Ayşe'nin kuzeni Yakup oradaydı, Yakup ile birlikte hemen malzemeleri aldık önce kardeşini kurtardık arabaya naklettik. Sonra Ayşe'ye geldik enkazın yan tarafından bir temiz giriş şekliyle balyozla yer açtık. 'Benim adım Ayşe dedi' ben de; 'benim de kızım var onun da adı Ayşen' dedim. Burada ismini kayıt yazarken hep Ayşen yazmışız. 'Benim adım Ayşe diyor' ben de 'olsun Ayşe olsun sen de benim kızımsın' dedim. Tam Ayşe'yi kurtarmaya çalışırken 7.6 Elbistan depremine yakalandık. Ekip arkadaşlarım enkazı terk etti. Benim de normalde bulunmuş olduğum yeri güvenli bir yoldan terk etmem lazım. Ama Ayşe elimden tuttu .Vicdan mı güvenlik mi? Bu çok önemli bir soruydu. Bizim kuralımız güvenlik ama Ayşe elimi tuttu 'amca ben ölecek miyim?' dedi, 'ölmeyeceksin kızım' dedim. Sarsıntıyı birlikte yaşadık. O durumda, vicdan mı güvenlik ikileminde vicdanı seçtik. Biz elini de tuttuk bırakmadık ölmeyeceksin dedik. Allah'ın izniyle de kurtardık.'