Ahmet İslamoğlu Hoca'nın vasiyeti ortaya çıktı

Günümüzde yaşayan önemli alimlerden görülen Ahmed İslamoğlu, üç önce tedavi gördüğü hastanede vefat etti. Kayseri'nin Develi ilçesinde ikamet ettiğinden ötürü kendisi Develili Ahmed İslamoğlu olarak biliyordu. 80 yaşında vefat eden İslamoğlu'nun vasiyetnamesi ortaya çıktı.

İşte Develili Ahmed İslamoğlu'nin Vasiyetnmesi

VASİYETNMEM

بسم لله الرحمن الرحيم

الحمد لله الذي خلق الموت والحيوة فقدره تقديرًا ، والصلوة والسلام على رسولنا ونبينا وشفيع ذنوبنا محمد صلى الله تعالى عليه وسلم جعله الله سراجا وقمرًا منيرًا، وعلى آله وأصحابه خير الخلق فى الهداية والرشادة والتقوى...

أما بعد: أشهد أن لاإله إلا الله وحده لا شريك له. وأشهد أن محمدًا عبده ورسوله لانبي بعده. إنا لله وإنا إليه راجعون. كل نفس ذائقة الموت. إنك ميت وإنهم ميتون. صدق الله العظيم.

Sevgili, Muhterem Evld-ı İylim ve Yakınlarım!

Evvel nefsime ve cümlenize Cenb-ı Hak'dan ittikyı tavsiye ederim. İnanç ve itikadım -الحمد لله- Ehl-i Sünnet ve'l-Cemaat inancıdır. Bunca senelik irşd hayatımda bu inancı yaşadım ve Allah için yaymaya çalıştım. Her kim hakkımda bundan gayrısını iddia ederse o, yalancı bir müfterîdir. Muhkemeleşmemiz mahkeme-i kübra'ya aittir.

İtikden mezhebim Matûridî, amelen Hanefîdir. Meşreben Nakşîbendî ve Kdirî tarîkına mensûbum. Dedelerimiz bir kaç asır evvel Arabistan'dan Türkiye'ye gelip yerleşmiştir. Şeceremizin Sdt-ı Kirm'a mülhak bulunduğu sabittir. Ancak şecerenin gaybûbeti ile bunun resmen ifş ve isbtı mümkün olmamıştır. (العلم عند الله)

Ancak şurası unutulmamalıdır ki, Cenb-ı Hak katında kulun değeri soy sopla olmayıp ancak takva ve tat iledir.

'Ne sl iledir, ne mal iledir,

Beğim ululuk keml iledir.'

Nakşibendî tarîkına intisabım fiilen ve resmen, H. Mahmud Hakkı Smi (Ramazanoğlu) Seyhanî Hazretlerine, miladî 1954 yılında, on yedi yaşındayken vukû bulmuştur.

Seyr-i sülûk'u tekmil edememekle beraber gençliğimin baharında şeriata riayetim, tarikat ve üstazlarıma muhabbet ve teslimiyetim nispetinde bu ulvî yoldan istifade ve istifza eyledim. Envr'a nil oldum. Rûhnî hazz-ı saadete mazhar oldum. الحمد لله

Terzilik mesleğinde iken ilim yoluna intisabım ise, Üstazım Yahyalı'lı H. Hasan Efendi Hazretlerinin teşvik ve himmetleriyle oldu. 1948 senesinde on iki yaşındayken kendilerini gördüm ve candan şık oldum. 1953 senesine kadar beş sene muhabbet ve hicranları ile yanıp kavruldum. 1953 senesi 1 Haziran Pazar ertesi günü ikindi namazını müteakip Develi'de ilk mülkat ve sohbet-i seniyyeleri ile müşerref oldum. Daha ilk sohbette büyük bir teveccühtı btınıyyeye mazhar oldum. Gönül ve gözlerimizi cily-ı fuyûzatla parlattılar الحمد لله.

İmam Gazalî rahmetullahi aleyh hazretlerinin 'El Munkizu Mine'd-Dall' isimli kitabında buyurdukları gibi: 'Bir kimse ne kadar ilim ve malûmat sahibi olursa olsun sûfiyye hazertının ahlk ve dbı ile mütehallık ve müeddeb olmaya muhtaçtır.' Ancak işin başı şeriattır.

'Şeriattır cümle işlerin başı, Şeriatsız tarikat şeytan işi'

Keza;
Şeriatsız tarîk olmaz,
Cahil sofu dinin bilmez,
Belki camiye de gelmez,
Bu kavimden kaçmak lazım.'
buyurulduğu gibi Hak yolun ölçüsü şeriattır.

Şeriatın hilafına olan hl, ahvl, aşk, şevk, keşif, kerametin hepsi btıldır.

Sevgili ehl-i iyl ve evlatlarım!
Rabbıma taalluk eden, namaz, oruç, hac, zekat, fıtra ve kurban gibi farz ve vacib olan kulluk vazifelerimde kusur ve sehvü nisynımın dışında, borcumun olmadığına kat'i kanaatim hkimdir, elhamdülillahi tel.

Ömür boyu devletten alınan maaşla vazifey-i imamette ve hitbette bulundum. Zaruret olmadıkça haftalık ve senelik izinlerimi de kullanmamaya gayret gösterdim. Binaenaleyh vazifelerimde devlete ve millete ait hakların helalliği için infakta bulunulmasını umûr-ı ahiretim için vasiyette bulunuyorum. Vefat günlerimde de mümkin mertebe Allah için bol sadaka verilip ruh-i cizneme bağışlansın.

Şu vasiyetnmenin yazıldığı anda kimseye nakdî ve aynî bir borcumu hatırlamıyorum. Benim haklarım herkese helal olsun. Başkaları üzerinde unutulup kalmış nakdî ve maddî bir hak kalmış veya hasbel-beşer incitip rencîde ettiklerim varsa onlar da lütfedip bu abd-i fakîr, Ali oğlu Ahmed İslamoğlu'na umûmî haklarını hell etsinler, bağışlasınlar, affetsinler. Cenb-ı Hak katında mahkeme-i kübr'da zyî olmaz, mükfta ve ecre mazhar olurlar İnşallah.

Kitaplarımın ağırlık tarafı Arabca tefsir, hadis, fıkıh, ahlk, tasavvuf, tarih, siyer ve emsli mübarek klasik İslamî eserlerdir. Kırk yıllık bir mesaînin mahsûlüdür. Mehız-ı İslmiyyedir. Ehliyetli matlûbuna muhtaçtır.

Kitablardan ve ibrtından menîy-i dakîkayı (ince manaları) çıkaracak kimseler olmazsa klasik Arabca kütüphanesi zayıf olan, ilmî tahkîkat ve tedkîkta daima açık bulunan bir ilahiyat fakültesine -yalnız Arabca kitaplar vakf-ı sahîhla- ulûm-ı şer'iyye-i münîreye hizmet için, Allah rızası için vakfım olur.

İrtihalim Develi'de vaki olursa Fenese Yukarı Mahallesi Kabristanındaki aile mezarlığımızda, mümkünse boş bir mezara, değilse zevcem Bahriye merhûmenin kabrine, O da olmazsa Osman dedemin kabrine defnim yapılsın.

Cenaze ve kabrim hizmetinde bulunanlar vaziyetlerine göre memnun edilsinler ve haklarını helal etsinler. Kabrim başında Kur'an okunsun diye kimse iz'ac edilmesin.

Kabrimin başına mermer veya tek taş dikilsin. Kabrimin unutulmaması için ismim, soy ismim, tevellüd ve irtihal tarihlerim yazılsın. Kabrimin üzerine rahmet, rüzgr ve yeşilliğe mani olan bir şeyler yapılmasın. Kabrimin üzeri toprak olarak açık kalsın. Çünkü hadis-i şerifte 'yağan yağmur, esen rüzgr, biten otlar, altındaki mevtnın mağfiretine vesiledir' buyurulur.

Hulsa; kabrim ulem-i kirm hazertının şnına lyık, bid'atten ri olsun. Sde ve şer-i şerîfe uygun olsun.

Cenab-ı Hak Celle Celluhû Hazretleri kalbimizi ve kabrimizi pür nûr eylesin. Kabrin azab ve fitnesinden mahfûz buyursun. Cümlemize saadet-i dreyn lütfeylesin. min.

30 Şevval 1418 - 27 Şubat 1998

Cuma-Saat 23:11

Develi Kazası, Fenese Yukarı Mahallesinden

Mehmed oğlu, Ali oğlu,

AHMED İSLAMOĞLU
Develili Ahmed İslamoğlu'nun örnek hayatı
Ailesi, Doğumu, Çocukluğu ve Yetiştiği Muhit İslamoğlu ailesi seyyid ve mutasavvıf bir aile olup asırlar öncesinden Arap yarımadasından Anadolu'ya göç etmiş bir ailedir. Muhterem Ahmed İslamoğlu Hocaefendi, 1936 yılında Kayseri- Develi'de dünyaya gelmiştir. Develi Fenese Mahallesi Mehmed Akif Camii'nde yaklaşık kırk sene İmam-Hatiplik vazifesinde bulunmuştur.

Ahamed İslamoğlu Hocaefendi, ömrünü ilme, irfna ve müslümanların irşdına adayan, delikanlılığında terzi tezghını terk edip kaht-ı ricl devrinde ilim tahsil etmeye çalışan, hayatı boyunca evini mektep ve medrese edinen, gençlik çağında büyük bir aşk ve heyecanla girdiği tasavvuf mektebinden feyiz alarak yetişen ehli hal sahibi, salih bir limdir.

O, senelerdir Mehmed Akif Camii ile evinde ziyaretçilerine ilim ve hikmet öğretmiş, onlara hizmet etmiş ve telefonlar aracılığıyla Müslümanların sorularını cevaplamış, sohbetlerde ve tavsiyelerde bulunmuştur. Develi Fenese'deki mütavazı evinde Hocaefendiyi ziyaret edenler, onun elinde veya kendine has rahle-masasının üzerinde hep okunan bir kitap görmüş, birkaç dakikalığına da olsa okunan bölümleri dinleme bahtiyarlığına ermiş, dünyası ve hireti için faydalı bir bilgi, bir ilim, bir hikmet ve bir nasihat almadan yanından ayrılmamıştır. Onu ziyaret edenler, hiç bir zaman ikramsız kalmamışlar, çaylarını veya ayranlarını yudumlarken gönüllerine tesir eden sözlerle, özlerini doyurmuşlardır.

Ayrıca kendisi gezici viz gibi Kayseri-Nevşehir, Adana illerinin bazı ilçe ve köylerinde, uzaktan yakından davet edildiği yerlerde, bir ömür vaaz ve sohbetleriyle insanların hizmetinde olmuştur. Davet edildiği yerlere mühim bir mzereti yoksa mutlaka gitmiş, mü'minlerin neşe ve hüzünlerine ortak olmuş, İslam'ın gür sadsını ve rahmet dolu tesellîlerini gönüllere ulaştırmak için düğün, dernek, cemiyet, tziye ve tebrik ziyaretlerini her zaman bir fırsat olarak bilmiştir.

Mü'minlerin Dertleriyle Dertlenen Bir Alim
Ahmed Hocaefendi, kıymetli varlığıyla sıhhati elverdiği ölçüde Müslümanların dertleriyle ilgilenmiş, müşkillerini çözmüş, yaralarına merhem olmuştur. Bir defasında, eşini ve çocuğunu trafik kazasında kaybeden bir mü'minin acısını paylaşmak, onu tesellî edip derdine ortak olmak niyetiyle taziye ziyaretine giderken yanındaki mahdumlarına: 'Yavrucuğum; işte, yaşamayı bunun için seviyorum. Bir mü'minin gönül yangınına itfiye vazifesi görebilir miyim, alev alev yanan ateşlere su serpebilir miyim, diye…' buyurur.

Yine düğün tebriki için gittikleri komşularının ziyaretinden dönerlerken 'Evet, işte bu!.. Allah için gönüllere hizmet etmek, bir mü'minin gönlünü almak… Çünkü, Cenb-ı Hakk'ın rızası gönüllere hizmettedir.' buyurmuş ve ziyaretten duyduğu sevinci yanındakilerle paylaşmıştır.

Terzilik Mesleğine Başlaması ve İlim Aşkı
1948'in sonlarında babası onu terzi çırağı olarak usta yanına verdi. 1950 senesinin Nisan ayında on dört yaşının içinde terzilik dükknı açtı. Terzi çırağı iken Develi Çarşı Camii müezzini ve Asker Hoca namıyla bilinen İbrahim Tuna ile tanıştı. Asker Hocanın, dükkna gelip-gidip yaptığı sohbetler ve evliyaullahtan bahsetmesi gençliğin de heyecanıyla kendisine çok tesir ediyordu. Artık fırsat buldukça Asker Hoca ve onun imam ve müezzin arkadaşları ile birlikte oluyordu.

Bu arada birlikte olduğu ztlar da ilme başlamışlardı. Mehmed Bilici ve Numan Cebeci (Karamüftü) Hocalardan Tefsir-Hadis-Fıkıh-Akaid okuyorlardı. Genç Ahmed de, arkadaşları ve Asker Hocanın teşvikleri ile ilim öğrenmeye başladı. Fakat esnaflıkla bu iş yürümemektedir. Makinenin bir tarafında kitap, bir tarafında müşterinin dikişi… Böyle devam ederken emsile-bina biter fakat o artık ilmin tadını almıştır. Yaşı on yediye basınca ilim aşkı, ilimden haz aldıkça daha da artar. Fakat bir koltukta iki karpuzu taşımanın bilenler için cidden müşkil olduğunu idrak zor değildir. Gündüz-gece, hem müşterinin dikim işleri ile meşgul olup, hem de ilme çalışmak... Makinenin ağzında dikilen kumaş, bir ucunda da bakılan kitap... Buradan sonrasını kendisi şöyle anlatır:

'1953 yılıydı, terziliğimiz devam ederken, Cenb-ı Hakk, ilim tarafına ağırlıklı aşk verdi. Bir gün makineyi çevirmeye ayağımın gücü yetmedi. Mn maddeye galebe çaldı. İlim aşkı sardı, on yedi yaşındayım. Tutsam demiri koparırım Allah'ın izniyle, fakat ayaklarım makineyi çeviremiyordu. Burada dünya bitti... Artık faaliyetimiz burada bitmişti. Tamamen kendimi ilmî çalışmalara vereyim istiyorum ama kim bırakır? 1953 Haziran ayı idi. O devirde medreseli hafız efendiler, hocaefendiler vardı. Bazı dünyalık medreseli vesir Hocaefendiler merhum pederimi menfi yönden tahrik ediyorlardı. Babama şunu diyorlar.

'Hocalık dilenciliktir, cerciliktir (Maaş olmadığı için halktan para toplayarak görev yapmak zorunda kalıyorlardı) - hş- okuyup da ne yapacak? Sanatkr olmuş, dükkn, tezgh sahibi olmuş, esnaf olmuş ne güzel! Hoca olup da cercilik yapıp millete el açıncaya kadar çalışsın, para kazansın, adam olsun…'

Bir taraftan da dükknın ve işimizin Ankara'ya taşınması düşünülüyordu. Pederimizin niyeti ciddi idi. Nihayet takımı, tezghı ve bizi olduğu gibi Ankara'ya taşımaya karar verdiler. Dükknı toplamaya başladık…

Ankara Yolculuğu Başlıyor
Çok sürmeden apar topar Ankara'ya hareket edilir. Ankara'da kendimize göre, itfaiye meydanında bir iş yerinde çalışmaya başladık. Fakat ilim aşkıyla yanıp kavruluyor, hep ağlayıp duruyordum. Evimizle dükkn arası bir saatlik yolu, her gün yaya gidip geliyordum. İtfaiye Meydanı Camiinde, namazlarımızı gündüz vakti cemaatle kılıp fırsat buldukça Kur'an-ı Kerim ezberlemeye çalışıyordum.

1953 yılının Temmuz, Ağustos ve Eylül ayları terzilikle hem de ilim hasreti ile kavrularak geçti. Eylül ayında Pederim Develi'ye gitmişti. Rüyasında İki Cihan güneşi Rasûl-i Ekrem Efendimiz 'Çocuğun yakasını bırak!' buyururlar.

Rasûlullah Efendimizin, 'çocuğun yakasını bırak' ikazıyla her şeyi orada bıraktık ve Develiye geldik.

Sevgili Peygamberimizin şefaatiyle bırakılan yakamıza bir daha sarılan olmadı. Yetmiş sene oldu Elhamdülillah yakamız bırakılalı. İşi tamamen bırakıp kendimizi Arapça ve ulûm-u şer'iyyeye verdik ve Mehmed Bilici Hoca'dan okumaya devam ettik.

İlk Resmi Vazifesi
1955'te Develi Meteris Camii'ne resmen imam olur. Hatta 'Nüfus kaydına göre yaşın dolmadı' diye, üç ay da maaş verilmez. İlk kürsüye çıkışı ve vaaz vermeye başlaması ise Merhum Hacı Hasan Efendi'nin teşvikleri ile bizzat onun da bulunduğu Yahyalı Yerköy Camii'nde başlar. Develi'deki ilk vaazı ise Çarşı Camii'nde bir Kurban Bayramı vaazıdır. Kurban Bayramı vaazı için, Ahmed Hamdi Aksekili'nin İslam Dini'ni gözden geçirir. Öğüt tarafı için Oflu Yoğurtçuzade M. Emin Efendinin 'Meclis-i İrşadiye'sinden yararlanır.

O dönem ne de olsa kaht-ı rical devridir. 18-19 yaşlarında genç bir vaizin kürside olması halk için oldukça heyecan vericidir. Gençlerin önünü açmaya ve onları yetiştirmeye çalışan Develili lim Kara Müftü Hoca vaazları takip eder, vaazdan sonra ayağa kalkarak:

'İşte vaaz böyle olur' diye genç Ahmed Hoca'ya cesaret verir. Bazen da ibreyi çıkaramadığı yerlerde aşağıdan hemen önünü açar, ibareleri çözmesine destek verir.

Sabahlara Kadar Devam Eden Kandil Gecesi Vaazları
Ahmed İslamoğlu Hocaefendi, cami kürsülerinde ve ev sohbetlerinde, samimiyeti, üslûbunun güzelliği, gönülleri ve kulakları okşayan tok sesi, görenlerin unutamadığı nûr sîmsı, sohbetlerindeki mevzûların sürükleyiciliği ve tatlılığı ile iz bırakmıştır. Özellikle kış mevsimlerinde üç-dört saat süren kandil gecesi sohbetlerini ve Ramazan-ı Şeriflerdeki sahur vaazlarını, merkezî sistemle camilerden, evlerinde radyolardan ve yerel televizyonlardan dinleyen Müslümanlar bunun canlı şahidi olmuştur.

İmam Hatip Okulları ve Öğrencilerine Hizmeti
1960'lardan sonra Kayseri İmam Hatip'de okuyan talebeler için Develi'de Merhum Asker Hoca ile Ahmed İslamoğlu Hocaefendinin öncülüğünde yaz kursları başlatılır. 1967-1968 yıllarında iki yaz bu kurslar yemekli ve yatılı hale gelir. Buradaki talebe sayısı bir ara 100'ü geçer. 1965'te Develi İmam Hatip Yaptırma ve Yaşatma Derneği kurulur. Derneği kurarken her sınıftan, esnaftan, farklı siysî tercih sahibi kimseleri de üye olarak alırlar. Bir öğretmenin vakfedilen arsası üzerine Develi imam hatip okulu inşa edilir. O tarihte temel atmakla tebeşir tutmak arası 150 gün sürer. 18 derslikli ve 3 kat olarak bina edilen okul, 800.000 liraya mal olur. Canla başla bir azim, gayret, ihls şevk içinde okul binası tamamlanır. Daha sonra da yurt binası inşa edilir.

1980 öncesinde okul idaresi her Perşembe akşamı Ahmed İslamoğlu Hocaefendiden talebelere sohbet etmesini ister. Okul mescidinde yatsıyı müteakiben başlayan ve halka da açık olan bu sohbetler aylarca devam eder. Bundan sonra Hocaefendinin imam-hatip okulunun mescidindeki sohbeti, öğretmen odalarında öğretmenlere nasihat gibi irtibatı hiç kesilmez.

Hafta sonları yurtta kalıp köyüne ve kasabasına gidemeyenler için ise özellikle her cuma akşamı talebe sohbeti olurdu. Pazar günleri de ikindi namazını müteakip her hafta devam eden Pazar sohbetine bir çok talebe iştirak ederdi. O sohbetlerde nice imam hatipli gençler yetişti. Sohbetlerin mnevî havasından müteessir olarak imam hatiplilik bilinci kazandı. Okulda ilim tahsil ederken, camideki ve Hocaefendinin evindeki sohbet meclislerinde irfan ve hikmete kapı araladı, ahlak ve edep öğrendi.

Şimdi, onun rahle-i tedrisinden ve derslerinden istifade eden yüzlerce talebesi, sohbetlerini ve vaazlarını dinleyen mü'minler, uzaktan ve yakından ziyaretine gelerek onunla tanışma şerefine nail olanlar, müşkillerini arzedip tavsiylerini alma bahtiyarlığına eren kimseler ve hayır dualarını alanlar onu rahmetle ve hayırla yd etmektedirler.

kaynak: Yeni Akit